Februari Feestmaand

Twee weken geleden beloofde ik min of meer dat ik bij genoeg belevenissen een nieuwe blog zou schrijven. Dat er vorige week geen blog volgde was geen teken dat ik niets had beleefd, ik was de afgelopen tijd gewoon te druk of te moe om voor een blog te gaan zitten. Maar goed, deze blog begint vorige week donderdag (5 februari).

Alejandro had ons een tijdje terug meegenomen naar leuke Spaanse kroegjes en deze donderdag had hij ons uitgenodigd om wat te eten en te drinken bij hem thuis. De hele tafel stond vol met lekkernijen en, want hij komt uit Mexico, tequila. Voor deze gelegenheid durfde Alejandro het zelfs aan om een flesje tequila van 180 euro (honderdtachtig, ja!) open te maken. Met een grote glimlach vertelde hij ons dat we nu tenminste een honderd procent echte Mexicaanse tequila hadden. Al met al was het heel gezellig en eigenlijk ook ontzettend leerzaam. Want Alejandro spreekt alleen maar Spaans dus moesten we wel ons beste Spaans uit de kast halen. Na die tijd gingen we ook nog naar een bar waar een Mexicaanse avond was. Beter kon niet. Als klap op de vuurpijl kregen we allemaal ook nog een sombrero op ons hoofd gezet die we voor het gemak maar mee naar huis hebben genomen. Volgens mij mocht dat wel…

Na al dat gefeest was vrijdag natuurlijk een rustige dag maar zaterdag ging het weer helemaal los. We begonnen de avond met een hele groep en gingen verschillende kroegjes af. Na verloop van tijd werden de eerste laffe borrelaars ontmaskerd en stilletjes verlieten zij het uitgaanstoneel. Toen discotheek ‘Camelot’ rond half zes dichtging was dat voor de meesten echt het teken om naar huis te gaan. Inge en ik vonden het toen nog lang geen tijd om naar huis te gaan en nadat we eerst nog even discotheek ‘Khandavia’ hadden bezocht sloten we de avond af in een louche nachttent, die volgens nader onderzoek normaal gesproken tot één uur ’s middags open is. Zó lang hebben we het niet volgehouden. De McDonald’s gaat hier om negen uur open dus dat was een mooie reden om een punt achter de avond/nacht/ochtend te zetten. Met een niet nader genoemd ontbijt van de Mac liepen we om half tien over Plaza Mayor naar huis.

Vanaf afgelopen maandag ben ik hier trouwens drukker bezig met school. Ik ben niet alleen tijd kwijt aan het volgen van m’n Spaanse cursus maar vorige en aanstaande week mogen we communicatie/journalistiek lessen volgen. We mogen alle lessen volgen die we maar willen om uiteindelijk vrijdag ons lessenpakket samengesteld te hebben. Ik heb al verschillende colleges gevolgd maar ik ben er nog niet uit welke vakken me het leukst lijken. De faculteit ‘communicatie’ ligt op een half uurtje lopen van m’n huis en dat is best een lekker wandelingetje. Helemaal omdat het hier al een week lang heerlijk weer is. Volle bak zon en een graad of 13,14,15,16…De lente is begonnen!

Van alle woorden die ik hier in Spanje heb gezegd staat ‘internet’ zeker in de top 5 van meest gezegde termen. Het is ongelooflijk. We hebben hier voor twee dagen internet gehad maar zoals Ivo al vreesde, er was iets mis. Niet met de telefoonlijn maar met de router ofzo. Ik ga geen vaktermen gebruiken want die snap ik zelf ook niet maar het komt er op neer dat we nog steeds geen internet hebben. Het kastje dat voor internet moet zorgen is nu opgehaald door de oppernerd van Spanje en wij vertrouwen er allemaal op dat hij onze nieuwe held wordt. We zullen zien.

Nu ik dus geen internet heb moet ik andere vormen van vermaak zoeken. Gelukkig biedt onze school zo nu en dan excursies aan. Een van deze uitjes was een busreis naar een skigebied hier 80 kilometer vandaan. Dat leek me wel wat maar met mij te weinig anderen want de reis werd geannuleerd. Kim, Jantine, Inge en ik wilden toch wel heel graag skiën dus zijn we gisteren op eigen houtje naar de pistes gereisd. Een busreis van vijf kwartier, een taxirit met bochtjes waar ik vroeger zeker van over m’n nek was gegaan, een gigantische rij voor de skiverhuur en nog gigantischere rijen voor de skiliften konden allemaal niet verpesten dat het een geweldige dag was. Skiën in Spanje, super!

Nou, ik beloof niets meer over volgende blogs maar jullie kunnen er van op aan dat ik jullie op de hoogte hou.

Hasta pronto! (Tot snel!)