Yo soy en España

Hallooooo allemaal!

Met dank aan een internetverbinding die weet ik veel waar vandaan komt typ ik nu ff een berichtje voor jullie. Ik hoorde dat het vannacht muy frío was in Nederland?! Volgens mij ben ik er net op tijd vandoor gegaan :)

M’n reis begon maandagochtend erg vroeg want hoewel Arhem-Eindhoven slechts een klein uurtje rijden is was ik door de weergoden genoodzaakt om al om 05:00 in de auto te zitten. Over een besneeuwde weg duurde het toch zeker twee uur voordat we in Lampegat aankwamen. Met een koffer die 14.8 kilo woog (15 was maximaal toegestaan) en een bijna net zo grote tas handbagage (die eigenlijk iets te zwaar was) was het nog even spannend bij het inchecken maar de baliemevrouw bewees dat er in Eindhoven ook aardige mensen zijn en gaf me zonder problemen m’n ticket.

Bij de douane verliep alles voorspoedig op een paar voordringende Italianen na die per sé hun vlucht naar Pisa moesten halen. Naja, hun probleem.

M’n vader, m’n zus (Elise) en Thijs waren meegereisd naar Eindhoven om me uit te zwaaien maar toen ik door de douane was stond ik er écht alleen voor. Taxfree shoppen moet geloof ik nog uitgevonden worden in Eindhoven (hierna stop ik met die stad af te zeiken :p) dus dat winkeltje had ik snel gezien. Na een kwartiertje werd omgeroepen naar welke gate ik moest gaan en voor ik het wist zat ik in het vliegtuig. Mooi op tijd.

Dacht ik…Maar toen probeerde de piloot in z’n beste Engels duidelijk te maken dat er iets aan de hand was op het vliegveld van Madrid. Een Nederlandse meneer die ook Spaans kon luisterde ff aandachtig naar wat de piloot daarna in het Spaans zei en hij vertelde me dat het personeel in de verkeerstoren van Madrid aan het staken was. Luie Spanjaarden! Ik werd er nu al mee geconfronteerd! Maar de vertraging was uiteindelijk maar een half uurtje. De Nederlandse sneeuw was geen obstakel voor het vliegtuig en om kwart over tien verliet ik Nederland echt.

De landing in Madrid was niet helemaal zoals ie moest zijn geloof ik. Met een doffe dreun maakte ik kennis met de Spaanse grond maar de stewardessen keken natuurlijk alsof alles onder controle was. Dat was eigenlijk ook wel zo want even later stond ik rustig te wachten op m’n bagage. Daarna zocht ik vlug een taxi naar het busstation op want ik wilde de bus naar Salamanca halen. de taxichauffeur was een voetbalfan dus ik had het goed getroffen. We praatten over Huntelaar, Sneijder, Van Nistelrooij en Van der Vaart en na een tijdje zette die beste man de teller van de taxi uit. Prachtig! En we moesten nog een eindje…Had ik even een mooi goedkoper ritje geregeld. Maar nee, toen ik uitstapte krabbelde hij het tarief op een blaadje. Nou, daar werd je bang van! Zesenveertig euro nog wat.

Nadat ik bekomen was van de woekerprijs voor de taxirit had ik bij het kopen van m’n busticket wat meer geluk. Ik had gerekend op 17.50 maar ik denk dat de mevrouw die me hielp aan me kon afzien dat ik in de taxi een beetje bedrogen was en van haar mocht ik voor 12 euro ook de bus in.

De busreis duurde 2,5 uur en zodra de bus Madrid uitwas veranderde het landschap ook meteen. Ik wist niet dat Spanje een woestijn had maar volgens mij ben ik er gisteren doorheen gereden! Spookdorpjes met oude huisjes, kale vlaktes zo ver als je kan zien…jullie zullen begrijpen dat het heel moeilijk was om wakker te blijven.
Toen ik wakker werd was ik bijna in Salamanca. Het eerste dat ik van de stad zag was een enorm reclamebord van de Mediamarkt. Wat ik daarna van de stad zag was veel leuker. Schitterende gebouwen met heel veel verschillende bouwstijlen, een rivier waar ik mezelf al aan zie zitten als het ook maar even lekker weer is, een paar voetbalvelden waar ik in m’n Huntelaar-shirt hopelijk de nodige wedstrijdjes ga spelen. Prachtig!

Maar ik moest ook op zoek naar m’n kamer, ene mevrouw María zou om half zes op me wachten in de flat. Ik was er om vijf voor half zes maar na vier keer aanbellen kwam ik tot de conclusie dat María of doof was of er gewoon niet was. Gelukkig kwam ze om kwart voor zes aangehobbeld en liet ze me de flat zien. Ik denk dat ik voortaan ook maar gebruik maak van het ‘Spaans kwartiertje’. Mijn school begint morgen dus ook om 09:45 in plaats van 09:30 ;)

Ik heb foto’s gemaakt van m’n kamer dus jullie zullen er snel genoeg achter komen waar ik nou eigenlijk zit. Alleen…hay una problema. Of: er is een probleempje. Ik heb nog geen internet. De stiekeme internetverbinding die dit verhaal mede mogelijk maakt bevindt zich op de kamer van een studiegenoot uit Nederland. En ik heb hier niet alle gadgets (kabeltjes enzo) om m’n foto’s op de site te zetten. Die hebben jullie nog tegoed. Vandaag heb ik ff de stad verder verkend. Wat ik zag beviel me wel. Wel jammer dat de winkels dicht waren omdat Driekoningen een feestdag is hier. Nu heb ik nog geen gel en shampoo!

Vanavond gaan we met de Nederlandse enclave hier (5 studenten in totaal) uit eten en dan begint morgen de Spaans cursus op school.

Jullie horen weer van me!

Hasta la proxima vez amigos y amigas! (tot de volgende keer!)

Benjamin